Cicha pomocniczka harcerzy !

[Tożsamość] - Zofia Zawistowska
[Głos]
 [Pochodzenie] - Polska
[Wiek] - 18 lat
[Wzrost] - 165 cm
[Waga] - 47 kg
[Orientacja] - Hetero
[Partner] - Większość nastolatek do kogoś wzdycha, więc i ona nie może być wyjątkiem.

[Przekonania] - Mocno nie pochwala działań niemieckich i żywi niezbyt pozytywne uczucia wobec nazistów. Po kryjomu wspiera harcerzy, których całym sercem podziwia.
[Wiara] - Katoliczka
[Zajęcie] - Zajmuje się drobnymi pracami domowymi - pierze, prasuje czy sprząta w domach bogatszej części miasta.

[Aparycja] - Nie najwyższa osóbka, dość chudziutka i blada. Swe ciemne włosy niedawno ścięła, nie chcąc się z nimi użerać każdego ranka. Jej oczy są duże i szare i należą do najczęściej komplementowanej części Zośki. Ze względu na swój kiepski stan materialny, nie ubiera zbyt wyszukanych ubrań. Uwielbia swą czapkę, którą nosi praktycznie ciągle, a którą ma po tacie. Nie należy do osób szczególnie silnych, natomiast jest nad wyraz szybka i zwinna.

 [Uosobienie] - Mimo, że Zośka zdaje się być silną i energiczną młodą dziewczyną, w środku jest dość kruchutka, szczególnie jeżeli chodzi o relacje. Łatwo ją urazić, czego nie daje po sobie poznać, jednak bardzo martwi się opinią innych. Niezwykle szybko przywiązuje się do ludzi i robi wszystko, by ich nie zawieść. Jako przyjaciółka jest szalenie lojalna i wspierająca - być może dlatego, że chce utrzymywać pozytywne relacje z ludźmi. Należy raczej do obserwatorów i nie wychyla się, nie lubiąc być w centrum uwagi. Jeżeli chodzi o obecną sytuację, Zosia jest bardzo oddana sprawie, walcząc o niepodległość ojczyzny. W kontaktach towarzyskich jest nad wyraz sympatyczna - troszkę nieśmiała, aczkolwiek zanadto wesoła. Jeżeli żywi do kogoś uczucie, bardzo ciężko je złamać, a jeżeli już to się uda, niezwykle to przeżywa. Jest typem melancholijnej marzycielki, jednak wśród przyjaciół stara się być bardziej przebojowa.

 [Historia] - Urodzona w małej wsi nad morzem, Zosia spędziła doprawdy urocze dzieciństwo ze swą młodszą siostrą, Anią, u boku, wychowywana jedynie przez ojca. Po rozpoczęciu wojny, która zepsuła doprawdy wszystko, przeprowadziła się wraz z siostrzyczką do ciotki w Warszawie, a tata wstąpił do wojska. Niedługo później Ania zachorowała na gruźlicę i wkrótce zmarła, wprowadzając rodzinę w głęboką żałobę. Zofia, jako ostatnia deska ratunku starszej cioci, pracowała jeszcze intensywniej, by wspomóc ją finansowo w podzięce za schronienie. Wkrótce zaczęła również współpracować z harcerzami, co robi po dziś dzień.
[Dodatkowe informacje]
~ Ma spore doświadczenie związane ze sprawami militarnymi - całą swą wiedzę brała od ojca.
~ Posługuje się językiem polskim i odrobinę niemieckim.
~ Praktycznie cały czas wolny spędza poza domem.
~ Ma wielkie zamiłowanie do dziedzin artystycznych - śpiewa, gra na gitarze i tworzy poezję.
~ Panicznie boi się wysokości.
~ Jeżeli miałaby wybrać dla siebie śmierć, chciałaby umrzeć w ramionach ukochanej osoby. To dziwne, ale... jakoś nie boi się "końca".
~ Jej matka zmarła po porodzie drugiej córki, gdy Zosia miała pięć lat.

[Kieruje] - micasa